Witajcie Kochani

Chyba nie zapomnieliście o tym, jaki dziś Dzień? Tak, to moje urodziny. Pamiętam, jak szedłem do Was na forum, strasznie wiało :wiatr: ależ Wy macie dziwny klimat :) lato, a wieje, jak jesienią.
Nie było mi to jednak straszne, zdecydowałem się na odwiedzenie Was i opowiedzenie Wam pewnej historii, która przydarzyła mi się ostatniej zimy, gdy wracałem do Doliny Muminków. Zacznijmy więc opowieść. Przemierzając najdalsze zakątki świata spotkałem wielu starych znajomych, np tego białego znajdka, któremu nadał imię, pamiętacie Go? Jestem pewny, że tak. Czy wiecie, że razem wróciliśmy do Doliny Muminków? Tak, tylko mieliśmy pewien problem i to właśnie z nim wiąże się bezpośrednio przygoda, o której mówię. Będąc już niedaleko Doliny szliśmy po stromym urwisku. Los chciał żebym wpadł do morza- niestety niefortunnie postawiłem stopę i się poślizgnąłem. Mój przyjaciel szybko zbiegł mi na ratunek, a w rezultacie sam skąpał się po szyje w morzu :smiech: tak tak, tutaj można się śmiać, ale nie zapominajcie, że to była zima- no może poczatek wiosny- morze zimne, my przemoknięci i co dalej? A szliśmy tacy zmarznięci i zakatarzeni- oczywiście, złapało nas przeziębienie. Wędrowaliśmy i wędrowaliśmy do Doliny, aż na drodze stanęła Mamusia Muminka i wzięła nas pod swoją opiekę. Leżeliśmy tydzień w łóżkach aż wreszcie wyzdrowieliśmy i mogliśmy uczestniczyć we wszystkich szczęśliwych wydarzeniach w Domu Muminków. Nie macie pojęcia, jak bardzo stęskniłem się za Muminkiem. Powiem Wam w sekrecie, ze Muminek się troszkę zmienił- ależ oczywiście, ze nie fizycznie, teraz po prostu dużo wcześniej wstaje :budzisie: dlatego wszyscy możemy bawić się dłużej!

Na zakończenie mojej wizyty tu chciałem Wam życzyć wielu radości Kochani, bo świat bez uśmiechu jest jak Roślinka bez kwiatów- pamiętacie zapewne wszyscy, jak piękne Orchidee i Róże miał Pan Paszczak? Uśmiechajmy się więc i cieszmy się tym co mamy, a mamy wiele- mamy NASZĄ PRZYJAŹŃ. Przyjaźń na zawsze. Dziękuję Wam za to.
Teraz wracam do Doliny, zaczęło padać więc postaram się pobiec tam, jak najszybciej, a Wy nas kiedyś odwiedźcie, będziemy czekać.

Wasz Włóczykij
:deszcz: